Yalnızlık benim seçimimdi. Hep öyle düşündüm. Düşünmek zorundaydım. Sağlıklı düşününce, kim yalnızlığı seçer ki? Ben hep bir şeyler istedim. O istediğim şeyler ya çok geç oldu ya da hiç olmadı. Ben de yalnızlığı seçtim. Hemde kalabalıkların ortasında yalnızlığı seçtim.
Her an hırpalanıyorum. İnsanlar hırpalıyor, sesler hırpalıyor, hayat hırpalıyor, en fazla da hastalığım hırpalıyor. Her gün ömrümden 5 gün harcıyorum. Kimse farketmiyor ama çok yoruluyorum. Bu yaşıma kadar hep başkaları için yaşadım. Kendim için yaşamayı denedim ama hep yargılandım. Bende yalnızlığı seçtim. Hemde kalabalıkların ortasında ki yalnızlığı.
Kafası güzel birinin yalnızlığı bu çok tınlamayın. Gerçi kim okuyor ki? Kim okur ki? Sigara yasak, alkol yasak, uykusuzluk yasak... Kim takar ki... Ben yalnızlığı seçtim. Hemde kalabalıkların ortasında ki yalnızlığı.
Canım acıyor çoğu zaman, bazen kanıyor biryerler. Yatağa geçtiğimde başlıyor sancılar, uyku, uyku değil bayılmak. Yalnızlık eziyor içimi. Kanatıyor vücudumun muhtelif yerlerini. Manevi kanatmak değil sadece maddi kanıyorum gecenin muhtelif saatlerinde. Çok ta aldırmayın kafası güzel birinin hikayesi işte. Ben yalnızlığı seçtim. Hemdr kalabalıkların ortasında ki yalnızlığı...
Mustafa Selim YÜCEDAĞ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder